Vertel de waarheid!

Bedrijven cherrypicken cijfers of liegen erover, greenwashen hun imago door bijvoorbeeld tweedehandskleding in te zamelen, die vervolgens gedumpt of verbrand wordt, terwijl op de website staat dat ze gerecycled worden. Bedrijven leveren zelf geen cijfers aan over de broeikasgasuitstoot, of over de hoeveelheid verspilling waar ze verantwoordelijk voor zijn. Het productieproces is niet tot op de bron na te gaan, waardoor er niet bekend is welke gifstoffen er gebruikt zijn en hoeveel.

Bedrijven doen het voorkomen alsof ze de mensenrechten van hun arbeiders heel serieus nemen, maar wie daar onderzoek naar wil doen loopt tegen een muur op. We weten dat er in de hele productieketen, van de katoenplukkers tot aan de retailmedewerkers, rechten met voeten getreden worden, bijvoorbeeld in de vorm van kinderarbeid, gedwongen arbeid, onbetaalde arbeid, onderbetaalde arbeid, geen recht op pauze of redelijke werktijden, en ga zo maar door.

Als deze dingen ooit onderzocht worden, gebeurt dat nooit door onafhankelijke partijen, maar door het bedrijf zelf, of door een dochter- of zusteronderneming, waardoor de betrouwbaarheid van zulk onderzoek nihil is.

Europese verdragen verplichten bedrijven die internationaal actief zijn om door de hele productielijn misstanden op het gebied van klimaat en mensenrechten te voorkomen. Dit wordt Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen genoemd. Door te liegen of gegevens achter te houden, schenden grote bedrijven in de fastfashionindustrie deze verantwoordelijkheid. Wat wij eisen, eerlijkheid en transparantie, is dus al wettelijk verplicht.

Duidelijk inzicht is nodig, openbaar gepubliceerd, in jaarlijkse rapportages van onafhankelijke onderzoekers, met meetbare en te controleren cijfers over:

  • de arbeidsomstandigheden van alle werknemers van fastfashionbedrijven en de bedrijven bij wie zij grondstoffen en producten afnemen,
  • de broeikasgasuitstoot over de hele productielijn van fastfashionbedrijven en de bedrijven bij wie zij grondstoffen en producten afnemen, inclusief die van transport van personeel en goederen,
  • de milieuvervuiling in de vorm van ontbossing, het gebruik van gifstoffen, het verspillen van water, en de afvalstoffen zoals microplastics die vanaf stortplaatsen in het natuurwater terechtkomen.

1. Vertel de waarheid!

De fast fashion-industrie vecht om haar geloofwaardigheid te behouden door zichzelf als duurzamer op de markt te brengen dan ze werkelijk is. We weten dat bedrijven vaak liegen en bedriegen. Er is geen standaard om ze aan te houden.

Wij eisen eerlijkheid en transparantie over de hele productieketen.

2. Stop de overproductie!

Zelfs tweedehandswinkels worden overweldigd door overtollige kleding. Dagelijks worden volle zakken weggegooid, omdat de productie zo hoog is. Uiteindelijk belandt al deze kleding op stortplaatsen en worden zo enorme hoeveelheden natuurlijke bronnen uitgeput.

Wij eisen een einde aan de overproductie van kleding en het voortdurend creëren van nieuwe trends die verkwistende consumptie veroorzaken.

3. Behandel werknemers eerlijk!

Fast fashion is mogelijk dankzij de goedkope inkoopprijzen van producten die over de hele wereld vervoerd worden, omdat het in het buitenland nog steeds mogelijk is om arbeidskrachten in de industrie en detailhandel uit te buiten.

Wij eisen eerlijke lonen, veilige werkomstandigheden en menselijke arbeidsvoorwaarden voor alle arbeiders in zowel de productieketen als de winkel.

4. Promoot duurzame alternatieven!

Veel kledingwinkels zamelen kleding in, onder het voorwendsel dat die dan gerecycled zou worden. Wij hangen met Guerrilla Fashion tweedehandskleding in de rekken, om die weg te geven aan klanten. Onderzoek wijst uit dat de filialen waar wij dat doen, die kleding in de prullenbak gooien.

Wij eisen dat kledingbedrijven actief promotie maken voor het dragen van tweedehandskleding en andere duurzame alternatieven.