Harbers ziet geen noodzaak om de luchtvaart in lijn te brengen met de klimaatdoelen van Parijs

We hebben nog maar een paar jaar om gevaarlijke klimaatontwrichting in te dammen. Vliegen levert een onevenredige grote bijdrage aan de klimaat- en milieucrisis en is gemakkelijk in te perken. Een zinvolle en rechtvaardige maatregel is een drastische en onmiddellijke afname van het aantal vliegbewegingen. Dat biedt verschillende voordelen: minder klimaat- en milieuschade, betere gezondheid voor miljoenen mensen, meer ruimte voor woningbouw, natuur en minder geluidsoverlast. Kortom: een beter vestigingsklimaat voor de mensen in Nederland en daarbuiten. Een onafhankelijk Burgerberaad Luchtvaart moet volgens Extinction Rebellion (XR) vaststellen wat voor luchtvaart we in Nederland nodig zouden hebben.

Dit was de boodschap van drie rebellen van XR gisteren aan minister Mark Harbers en directeur luchtvaart Henri van Faassen van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Pogingen hun de noodzaak en de wenselijkheid van snel ingrijpen te laten inzien, stuitte vaak op bekende dooddoeners, zoals: “We doen al veel, veel meer dan andere landen en zitten op koers om de afspraken van Parijs en Europa te halen.”

In werkelijkheid zijn de anderhalvegradendoelen, zoals vastgelegd in het Akkoord van Parijs, bijna onhaalbaar en op dit moment stevenen we door zwak klimaatbeleid van de regering af op 2 graden opwarming. “Veel mensen in Nederland willen vliegen en daar moeten we ook naar luisteren, we gaan het geleidelijk aan moeilijker maken om te vliegen,” aldus Harbers. Mensen willen vliegen omdat het goedkoop en gemakkelijk is en geleidelijke verandering, waar Harbers op doelt, staat in schril contrast met de oproep van de VN om snel drastisch te veranderen. “In de EU kijken ze me raar aan als ik over krimp begin.”

Wij, op onze beurt, kijken de minister raar aan omdat hij niet snapt dat we Russische roulette spelen met bijna al het leven op aarde. “Ik stel vast dat we wat betreft urgentie en snelheid op twee verschillende planeten leven,” besloot de minister. Dat is precies het probleem: we hebben maar één planeet maar we leven alsof we er twéé hebben. Het gesprek verliep dus zoals te verwachten was. Toch geloven én hopen we, dat er een zaadje is geplant. 

We hebben het weer geprobeerd en zullen het blijven proberen. Maar kraakhelder is: deze overheid gaat ons niet redden, dus moeten we doorgaan met meer geweldloze, disruptieve acties.