Op 12 oktober 2020 hield een groep rebellen een vreedzame actie voor het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Zij vroegen aandacht voor het feit dat de directeur van Shell Nederland, Marjan van Loon, was uitgenodigd om de Kationale Klimaatdag te openen, die op dat moment gaande was. Vijf van hen, de ‘#5vanWiebes’, werden meer dan 33 uur vastgehouden. Drie daarvan stonden op 18 maart 2021 terecht voor het plegen van geweld. Dit is het slotwoord van één van hen: Jelle de Graaf.

Den Haag, 18 maart 2021

Mevrouw van Loon? Mevrouw van Loon? Marjan? Marjan, waar ben je?

O nee. Shell staat vandaag niet terecht. Wij staan vandaag terecht. Voor het plegen van geweld. Dit is absurd, zeker in de context van het geweld dat Royal Dutch Shell al meer dan een eeuw toebrengt aan de Aarde en haar bewoners.

Sinds het begin van de industriële revolutie is meer dan 2 procent van alle broeikasgassen uitgestoten door dit ene bedrijf. Ook bij het winnen van olie, steenkool en andere fossiele brandstoffen gaat Shell over lijken. Neem Nigeria. Jaarlijks lekt er in de Nigerdelta 40 miljoen liter aan ruwe olie. Als gevolg hiervan zijn in 2012 alleen al zestienduizend baby’s dood gegaan in de eerste maand van hun leven. Zestienduizend baby’s. In één jaar. In één land. 

Royal Dutch Shell is één van de meest vervuilende, destructieve en gewelddadige bedrijven in de wereld. Toch nodigde de toenmalig minister van Economische Zaken en Klimaat op 12 oktober vorig jaar Marjan van Loon, de directeur van Shell Nederland, uit om de eerste Nationale Klimaatdag te openen. Dat is alsof je een pyromaan uitnodigt bij de opening van je nieuwe brandweerkazerne.

Met een symbolische actie vroegen we hier aandacht voor. Ik liet me overgieten met biologisch afbreekbare nepolie, hield een korte speech en maakte met mijn handen lichte afdrukken op enkele ruiten van het ministerie. De nepolie die we over onszelf heen goten vingen we op in een groot zeil en namen we na afloop weer mee. In tegenstelling tot Shell ruimen wij onze zooi wel op.

Tijdens mijn verhoor, en ook vandaag, zijn mij een aantal vragen gesteld. Ik heb ook een aantal vragen:

Waarom accepteren we dat een Nederlands bedrijf naar de andere kant van de wereld trekt, om daar de lokale bevolking te doden en uit te buiten?

Waarom staan we toe dat een bedrijf als Shell, dat al sinds de jaren tachtig op de hoogte is van de gevolgen van de uitstoot van broeikasgassen, door mag gaan met haar vervuiling en vernietiging?

Waarom maken we onszelf wijs dat een bedrijf met een geschiedenis van vervuiling, uitbuiting en geweld onderdeel kan zijn van de oplossing van klimaatverandering; misschien wel de grootste uitdaging in de geschiedenis van de mensheid?

Waarom was Royal Dutch Shell eregast op de Nationale Klimaatdag?

Waarom staan wij hier terecht?

En Marjan, waar ben jij?